Bij diabetes hoopt zich veel suiker op in het lichaam dat het niet kan gebruiken, dus het moet worden verwijderd. Als gevolg hiervan begint glucose te worden uitgescheiden in de urine en verlaat het het lichaam in combinatie met watermoleculen, wat leidt tot frequent urineren. Glucose wordt uitgescheiden met de urine in plaats van de lichaamscellen binnen te dringen, waardoor ze worden beroofd van de nodige energie. Als gevolg hiervan sturen cellen signalen naar de hersenen die duiden op uithongering en een behoefte aan voeding, wat de eetlust vergroot en dorst veroorzaakt. De primaire tekenen van uitdroging zijn:
- verlies van elasticiteit van de huid,
- huid wordt droog,
- lippen worden bleek,
- gebrek aan speeksel in de mond.
Om deze onaangename symptomen te verlichten, is het essentieel om de bloedsuikerspiegel te verlagen en te stabiliseren door het gebruik van verschillende hypoglycemische medicijnen (bijvoorbeeld, Actos, Cetapin XR) of insuline-injecties. Bij diabetes type 2 is het belangrijk om een koolhydraatarm en caloriearm dieet te volgen. Als de aandoening niet wordt behandeld, zal aanhoudende dorst en frequent urineren een persoon voortdurend kwellen.
De beste manier om dorst te lessen is door schoon water uit een natuurlijke bron te drinken. Om goed te worden opgenomen, moet de vloeistof warm zijn. Diabetici moeten mineraalwater vermijden, omdat het extra druk legt op de nieren, die al risico lopen. Het is ook raadzaam om vruchtensappen, koolzuurhoudende dranken, gezoete thee en koffie uit het dieet te weren. Ongezoete thee en groentesappen zijn acceptabel. Water verlaagt het niveau van het antidiuretisch hormoon vasopressine, waardoor de bloedsuikerspiegel wordt genormaliseerd. Om deze reden mogen mensen met deze aandoening hun waterinname nooit verminderen. De dagelijkse waterinname moet 2-3 liter zijn, berekend op 30-40 ml per kilogram lichaamsgewicht.
Onvoldoende consumptie van schoon water kan leiden tot uitdroging. Bij diabetes is het verliezen van 25% van het vocht erg gevaarlijk voor het lichaam. Uitdroging kent drie fasen:
-
Lichte graad.
Bij milde dehydratie ervaart een persoon dorst en neemt de speekselproductie toe. Het lichaam probeert vocht vast te houden: de urineproductie vertraagt en het zweten stopt bijna.
-
Gemiddelde graad.
Bij matige dehydratie voelt een persoon intense dorst en drogen de slijmvliezen uit. Duizeligheid begint, extremiteiten worden koud, de hartslag neemt toe, spierkrampen treden op en de persoon wordt prikkelbaar en agressief.
-
Ernstige graad.
Ernstige uitdroging leidt tot hevige hoofdpijn en duizeligheid. De persoon ervaart angst, prikkelbaarheid en zwakte zo ernstig dat hij niet kan opstaan. De huid wordt droog en koel om aan te raken, vergezeld door een snelle hartslag en lage bloeddruk en er is een dag lang geen urineren. Zonder dringende interventie kan de persoon het bewustzijn verliezen en in coma raken.
Goede hydratatie ondersteunt ook de cardiovasculaire gezondheid, wat cruciaal is voor diabetici vanwege hun verhoogde risico op hartgerelateerde problemen. Genoeg water drinken helpt het bloedvolume en de bloedsomloop te behouden, waardoor de belasting van het hart wordt verminderd.